Γιατί δεν θα συμμετάσχουμε στην απεργία

Στις 23 Φεβρουαρίου πλήθος συνδικάτων καλούν τα μέλη τους να απεργήσουν για να απαλλαγούμε από το μνημόνιο και να γυρίσουμε την παλιά καλή προ ΔΝΤ εποχή.

Η ΠΟΣΔΕΠ μας ζητά επίσης να κινητοποιηθούμε για την υπεράσπιση του (ήδη ελαττωμένου λόγω περικοπών) μισθού μας αλλά και για δίκαια ασφαλώς αιτήματα όπως ο διορισμός των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ και την μη εφαρμογή του κανόνα 5:1 στα Πανεπιστήμια.

Δεν θα συμμετάσχουμε σε αυτή την κινητοποίηση παρότι μας έχουν θίξει οικονομικά τα μέτρα, παρότι οι μισθοί μας είναι από τους μικρότερους στην Ευρώπη και παρότι τα αιτήματα της ΠΟΣΔΕΠ δεν μπορούν να θεωρηθούν συντεχνιακά.

Η απόφασή μας αυτή βασίζεται στην άποψή μας ότι την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να λέμε «η κρίση δεν αφορά εμένα, ας πληρώσουν οι άλλοι» ούτε μπορούμε να κρατάμε όμηρο την κοινωνία απαιτώντας να πληρώσουν τον μισθό μας οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι που δεν μπορούν να πιέσουν κανέναν και που βρίσκονται στην χειρότερη θέση από όλους.

Η απόφασή μας βασίζεται επίσης στην πεποίθηση ότι από την κρίση θα βγούμε με περισσότερη και καλύτερη δουλειά, και όχι με συνεχείς και αδιέξοδες κινητοποιήσεις, με περισσότερη αλληλεγγύη και όχι με συντεχνιακούς εκβιασμούς για υπεράσπιση προνομίων.

Μετά από μακρά περίοδο σπουδών και μετά από δεκαετίες προσφοράς στην Παιδεία και την Έρευνα βλέπουμε ότι οι μισθοί μας είναι λιγότερο από το μισό του «πλαφόν» που ορίστηκε για τις ΔΕΚΟ και για το οποίο οι εκεί εργαζόμενοι απεργούν. Για λόγους αξιοπρέπειας δεν μπορούμε να απεργήσουμε την ίδια μέρα με αυτούς και με κοινά αιτήματα.

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, η μη συμμετοχή μας στην απεργία δεν θα δεχθούμε να έχει θετικό για μας οικονομικό αντίκρισμα. Οι υπογράφοντες θα καταθέσουν το αντίτιμο της εργασίας τους για τις 23/2 υπέρ των συναδέλφων με σχέση εργασίας ΠΔ 407 που προσφέρουν διδακτικό έργο χωρίς να αμείβονται, αφού το υπουργείο άλλαξε τους κανόνες στη διάρκεια του έτους.

Φτιάξαμε μια κοινωνία όπου αντικαταστήσαμε το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» με το «πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα». Σαν άνθρωποι και σαν δάσκαλοι δεν μπορούμε να το δεχτούμε.

Δέσποινα Αλεξανδράκη (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Χρήστος Δελιδάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Πέτρος Δήτσας (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Ορέστης Καλογήρου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)

Γιάννης Καρακάσης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Δήμητρα Κατή (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Κλέα Κατσουγιάννη (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Μαρουδιώ Κεντούρη (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Βάσω Κιντή (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Μιχάλης Κολουντζάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Σταύρος Κομηνέας (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Γίτσα Κοντογιαννοπούλου-Πολυδωρίδη (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Νίκος Κυλάφης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Μανώλης Λαδουκάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Μάνος Ματσαγγάνης (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Γιάννης Μουζάς (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Μιχάλης Παπαδημητράκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Μπαμπης Σαββάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Μίνα Τσαγκρή (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Χρήστος Χαλδούπης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)