Γράφαμε προχθές για την αισχύνη κάποιων φοιτητικών ομάδων του Πανεπιστημίου Αιγαίου που ανάρτησαν αφίσα, στοχοποιώντας ονομαστικά καθηγητές επειδή οι τελευταίοι τάχθηκαν ενάντια στις καταλήψεις. («Η “μαύρη λίστα” καθηγητών», «K», 12/10/2011). Το φασιστικό φαινόμενο, που πρωτοκατήγγειλε ο επικεφαλής της οργάνωσης των «Οικολόγων Πράσινων» στη Λέσβο, κ. Μιχάλης Μπάκας, έπρεπε να ευαισθητοποιήσει όλους τους πολίτες και προπαντός την πανεπιστημιακή κοινότητα. Φευ! Η συνήθης Αριστερά άλλους στόχους έχει. Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πανεπιστημιακών Αιγαίου» (ΑΣΠΑ), που είναι σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων «επαναστατικών» δυνάμεων εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία εκδηλώνει την ανησυχία της για «την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις».
Δεν ανησυχεί για τη στοχοποίηση καθηγητών υπό τον τίτλο «Μέλη (ρουφιάνοι) ΔΕΠ ενάντια στις καταλήψεις», αλλά ότι «η επιλογή της καταγγελίας των φοιτητικών κινητοποιήσεων δεν λειτουργεί προς την κατεύθυνση της ενότητας της πανεπιστημιακής κοινότητας». Η σαφέστατη απειλή για τη σωματική ακεραιότητα των πανεπιστημιακών ως κατακλείδα του καταλόγου των ονομάτων «...Να σε δω να τρέχεις!!» δεν ευαισθητοποιεί τους αριστεριστές. Αντιθέτως, ευαισθητοποιείται από την καταγγελία, η οποία «είναι ενέργεια άστοχη που διασπά σήμερα το αναγκαίο μέτωπο όλης της Πανεπιστημιακής Κοινότητας». Ασχέτως αν αυτοί οι «αγώνες» συμπεριλαμβάνουν φασιστικές μεθόδους.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πανεπιστημιακών Αιγαίου» δηλώνει ότι «πανεπιστημιακοί και φοιτητές είμαστε από την ίδια μεριά του χαρακώματος», αλλά δεν διευκρινίζει αν στο ίδιο χαράκωμα βρίσκονται και τα «μέλη (ρουφιάνοι) ΔΕΠ ενάντια στις καταλήψεις». Τέλος, στην ανακοίνωση καταλήγει ότι «το μέλλον του Πανεπιστημίου Αιγαίου δεν διακυβεύεται από τους αγώνες των φοιτητών του, αλλά από την επιθετική πολιτική της αδιαλλαξίας και της αναλγησίας της κυβέρνησης και της τρόικας». Δεν ξέρουμε αν το μέλλον του πανεπιστημίου διακυβεύεται όταν επιτρέπεται σε 25 άτομα (από μία μόνο σχολή) να κρατούν κατειλημμένα τα κτίρια της διοίκησης, αυτό όμως που σίγουρα διακυβεύεται είναι η σωματική ακεραιότητα των στοχοποιημένων μελών ΔΕΠ.
Το ευτύχημα είναι ότι σ’ αυτή την αριστερίστικη καταχνιά που πλακώνει τα πανεπιστήμια, δεν λείπουν οι αναλαμπές. Υπάρχουν φοιτητές και παρατάξεις (σε κάποια τμήματα) που αντί να ρίχνουν λάδι στη φωτιά της κρίσης προσπαθούν να βοηθήσουν τους συμφοιτητές τους για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της. Δεν είναι μόνο το κίνημα «Ανοιχτές σχολές, ανοιχτά μυαλά». Υπάρχουν κι άλλες μικρές πρωτοβουλίες που δείχνουν ότι κάτι αλλάζει στα ΑΕΙ. Για παράδειγμα, στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ ύστερα από πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ οι φοιτητές αποφάσισαν να μην χάσουν μαθήματα εξαιτίας των συνεχών απεργιών στα Μέσα Μεταφοράς. Αυτο-οργανώνονται, έτσι ώστε εκείνοι που έχουν αυτοκίνητα να μεταφέρουν τους υπόλοιπους προς και από τη σχολή. Αυτό δεν είναι κάτι μεγάλο και φυσικά δεν θα αλλάξει τον κόσμο, αλλά σίγουρα βοηθά κάποιους φοιτητές και πυροδοτεί νέου τύπου συλλογικότητες. Την πρόταση υπερψήφισε η ΠΑΣΠ, ενώ οι οργανώσεις της Αριστεράς (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ, ΜΑΣ) απείχαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου