Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου, ώρα 10:30 π.μ.,
46ο Γυμνάσιο Αθήνας
Ασκληπιού 181 (προς τη Λεωφ. Αλεξάνδρας)

Πρόγραμμα

10:30 Προσέλευση –Καφές – άνοιγμα καταλόγου για ομιλίες/τοποθετήσεις
11:00 Εισηγήσεις – Τοποθετήσεις
13:30 Ίδρυση Φόρουμ - Έγκριση καταστατικού
14:30 Στόχοι - Συμπεράσματα
15:00 Εκλογή προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής


Εδώ και καιρό το εκκρεμές της Δημόσιας Εκπαίδευσης αιωρείται ανάμεσα στην απαξίωση και την αβελτηρία. Το Δημόσιο Αγαθό της Εκπαίδευσης πλήττεται ολοένα από πολιτικές επιλογές και νοοτροπίες που συντηρούν την προχειρότητα, την αναξιοκρατία και την επίφαση μιας διαρκώς προσδοκώμενης μεταρρύθμισης που ποτέ ουσιαστικά δεν έρχεται. Στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης η ήδη ισχνή χρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας εξανεμίζεται με αποτέλεσμα την υποβάθμιση, κοινωνική και οικονομική, σχολείου και εκπαιδευτικών. Η γενικευμένη απαξίωση του παιδαγωγικού/γνωστικού ρόλου του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών στη συνείδηση των μαθητών και της κοινωνίας, οι αδιέξοδες και αναποτελεσματικές απεργίες, οι εθιμικές καταλήψεις, ο συμβιβασμός με το πνεύμα του «τίποτα δε γίνεται», η γραφειοκρατική ακαμψία και η δημοσιοϋπαλληλική ανευθυνότητα, οι πελατειακές σχέσεις και η έλλειψη δημιουργικότητας κάνουν το τοπίο πιο ζοφερό. Οι αξιόλογες προσπάθειες μεμονωμένων σχολείων και εκπαιδευτικών, που σίγουρα δεν είναι λίγες, δεν παύουν να μοιάζουν με φωτεινές εξαιρέσεις μπροστά στη γενικευμένη εικόνα της παθογένειας, που πλήττει μαθητές, εκπαιδευτικούς αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Το παιδαγωγικό και γνωστικό έλλειμμα που αφήνει πίσω του το δημόσιο σχολείο ισοδυναμεί με έλλειμμα κοινωνικών δικαιωμάτων που πλήττει ολόκληρη την κοινωνία, κυρίως όμως τους κοινωνικά αδύναμους.

Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί! Αν θέλουμε να λεγόμαστε εκπαιδευτικοί λειτουργοί, δεν μπορεί να εμμένουμε στη δυσαρέσκειά μας για τα κακώς κείμενα, για τον μισθό μας που περικόπτεται, ή για τον «μπαμπούλα» της «περιβόητης» αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων. Δεν μπορούμε να περιοριζόμαστε στο να εκδηλώνουμε μονίμως μια στείρα αντίδραση απέναντι στην εκάστοτε κυβερνητική δράση, ούτε να αρθρώνουμε έναν «κούφιο» αντίλογο απέναντι στις όποιες πολιτικές του εκάστοτε υπουργού παιδείας.
Ως επιστήμονες και λειτουργοί της εκπαίδευσης οφείλουμε εμείς πρωτίστως να έχουμε λόγο και συγκεκριμένες προτάσεις για την εκπαιδευτική διαδικασία, τη δομή και λειτουργία του δημόσιου σχολείου και τον ρόλο μας ως λειτουργών. Οφείλουμε να επινοήσουμε νέες μορφές αλληλεγγύης και κοινής δράσης με τους μαθητές μας και τους γονείς τους. νέες μορφές συλλογικής κινητοποίησης με άξονα την υπεράσπιση του δημόσιου εκπαιδευτικού αγαθού, ώστε να έχουμε την κοινωνία στο πλευρό μας. Πρέπει να αντιστρέψουμε τους ρόλους και να ξεφύγουμε από την κακοδαιμονία και τη μιζέρια του εκπαιδευτικού που στέκεται απαθής απέναντι στις εξελίξεις, και να σκεφτούμε εμείς οι ίδιοι τι σχολείο θέλουμε και πώς θα το κάνουμε πραγματικότητα. να αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία διατύπωσης μεταρρυθμιστικών προτάσεων, μακριά από τη συντεχνιακή νοοτροπία που αντιμετωπίζει το υπουργείο ως εκ προοιμίου εχθρό και αμετακίνητο στη στάση του.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους εκπαιδευτικούς που δεν ανέχονται άλλο την προσωπική και επαγγελματική τους απαξίωση, αλλά και την υποτίμηση του θεσμού που υπηρετούν, και συνειδητοποιούν ότι η ανάγκη για Μεταρρύθμιση της Εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης, είναι δραματικά επείγουσα και επιβεβλημένη.

Αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης ως εγχείρημα με αναφορά στην κοινωνία και με στόχο την αντιμετώπιση των προβλημάτων που καθηλώνουν το Δημόσιο Σχολείο και δεν του επιτρέπουν να αξιοποιήσει τις υπαρκτές δυνατότητές του.

Επιθυμούμε να μιλήσουμε με συγκεκριμένες προτάσεις για:
·         την ανόρθωση του Δημόσιου Αγαθού της Εκπαίδευσης και την ενίσχυση του κύρους των λειτουργών της,
·         για τους στόχους του σχολείου του αύριο,
·         για τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία,
·         για την αξιολόγηση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών,
·         για την αυτονόμηση του λυκείου και το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση,
·         για τον εμπλουτισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας με καινοτόμες δράσεις,
·         για τα ενισχυτικά διδακτικά προγράμματα,
·         για την αναδόμηση των εργαστηρίων και την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης,
·         για τη χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων, το σύστημα προσλήψεων, την άρση των κοινωνικών και εθνοτικών αποκλεισμών.

Όλοι εμείς που υπογράφουμε αυτήν την πρόσκληση σας καλούμε όλους να συμμετάσχετε στην πανελλαδική σύσκεψη και στην ίδρυση του Forum για τη Μεταρρύθμιση στην Εκπαίδευση.


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
Ανανιάδου Αναστασία, 46ο Γυμνάσιο
Αντωνίου Γιάννης, 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας
Γαβρίλη Δάφνη, 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας
Δημόπουλος Ευθύμης, 6ο Δημοτικό Βριλησίων
Δρίβας Θανάσης , 42ο Λύκειο Αθήνας
Καστάνας Λεωνίδας, 1o ΕΠΑΛ Aγ. Αναργύρων
Κλάπας Παναγιώτης, ΕΠΑΛ Πρέβεζας
Κόχιλας Νικόλαος ΠΕ 19_20 ΠΕ,ΔΕ, ΕΑ
Κυβέλος Χρήστος, Βιολόγος, 2ο Γενικό Λύκειο Δάφνη
Κωσταντάτος Σπύρος, 23ο Γυμνάσιο Αθήνας
Κωνσταντόπουλος Ασημάκης, 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθήνας
Λιαβέρη Δήμητρα, 13ο Γυμνάσιο
Μπογιατζής Βασίλης, Γυμνάσιο-Λ/Τ Βιλλίων
Πατσαλιάς Μιχάλης, 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθήνας
Σαραντίδου Βίβιαν, 1 ΓΕΛ Χαλανδρίου
Σταθοπούλου Χαρά, 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας
Τάτση Αννίτα, Γυμνάσιο-Λ/Τ Βιλλίων
Τσέλιου Βάντα, 46ο Γυμνάσιο Αθήνας





4 σχόλια:

  1. "Το παιδαγωγικό και γνωστικό έλλειμμα που αφήνει πίσω του το δημόσιο σχολείο ισοδυναμεί με έλλειμμα κοινωνικών δικαιωμάτων που πλήττει ολόκληρη την κοινωνία, ..."

    Πρέπει να εξετάσουμε, πώς αυτό το τόσο αυτονόητο κατέληξε να είναι τόσο δυσνόητο. Έτσι θα ξέρουμε τι ακριβώς θα πολεμήσουμε και πώς.

    Στέργιος Ζυγούρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς Στέλιο και αυτό επεκτείνεται και στο πανεπιστήμιο, αλλά έχει ξεχαστεί. Αντιθέτως έχει έρθει στην επιφάνεια καθολικά πια η ευκολία, η κατάργηση κανόνων, το μπάχαλο. Αυτό θεωρείται πλέον κεκτημένο. Αν είσαι Αθήνα έλα το Σάββατο να τα πούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη. Αυτή είναι η πρωτοβουλία που φτιάξαμε το 2005. Μέσα από πολλές δυσκολίες φτάσαμε ως την "5η σύγκληση" και κάποιες δράσεις στην προ-μνημονιακή εποχή. Χρειάζεται κοινή δράση και συντονισμός, αλλά νομίζω ότι πριν απ' αυτό απαιτείται συνειδητοποίηση των γενεσιουργών αιτίων. Χαίρομαι για τη δράση σας και ευελπιστώ σε αλληλοενημέρωση και συνεργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στέλιο σας είχα υπόψη μου και χαίρομαι που συναντηθήκαμε. Θα είμαστε σε επαφή και γιατί όχι σε συνεργασία. Χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή