Νέος νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ με τρίχρονο πτυχίο

Από το Βήμα ( 28/6/11)

Δυνατότητα πτυχίου στα τρία χρόνια (δηλαδή με την συγκέντρωση 180 πιστωτικών μονάδων) δίνει ο νέος Νόμος Πλαίσιο για τα πανεπιστήμια που παρουσιάζεται την Πέμπτη σε άτυπο υπουργικό συμβούλιο και το Σαββατοκύριακο στην Σύνοδο πρυτάνεων στον Βόλο.

Οι βασικές αρχές του νέου Νόμου παρουσιάστηκαν σήμερα στη συνεδρίαση του ΚΤΕ Παιδείας του ΠαΣοΚ από την κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Η υπουργός Παιδείας παρουσιάστηκε αισιόδοξη στη συνεδρίαση των βουλευτών του κόμματος, τονίζοντας ότι έχει εξασφαλίσει την αποδοχή των διατάξεων του από μεγάλο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας που επιθυμεί μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας.

Από βουλευτές του ΚΤΕ του ΠαΣοΚ ωστόσο εκφράστηκαν επιφυλάξεις στη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης. Ο βουλευτής και καθηγητής πανεπιστημίου κ. Κ. Καρτάλης, ο οποίος δήλωσε ότι διαφωνεί με την άμεση συγκρότηση των Συμβουλίων Διοίκησης των ΑΕΙ σε βάρος των νυν διοικήσεων των πανεπιστημίων και ζήτησε μεταβατική περίοδο πριν από την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης.

Οπως έχει ήδη γράψει το «Βήμα», ο νέος Νόμος για τα πανεπιστήμια θα δίνει διορία 12 μηνών από την στιγμή που θα ψηφιστεί στους πρυτάνεις των ΑΕΙ για να τον εφαρμόσουν. Μέσα σ΄αυτό το χρονικό διάστημα, θα πρέπει να έχουν δρομολογήσει τις διαδικασίες για την συγκρότηση των νέων Συμβουλίων Διοίκησης που θα τους αντικαταστήσουν, αλλιώς η χρηματοδότηση τους κόβεται...

Ο κ. Καρτάλης εξέφρασε επιφυλάξεις και για τον τριετή προπτυχιακό κύκλο στα πανεπιστήμια της χώρας (σήμερα τα πανεπιστημιακά πτυχία δίνονται μετά από 4 χρόνια φοίτησης, εκτός πολυτεχνικών και γεωπονικών σπουδών που απαιτούν φοίτηση 5 ετών καθώς και ιατρικών που απαιτούν 6 χρόνια). Ο βουλευτής του ΠαΣοΚ τόνισε ακόμη ότι το νέο Συμβούλιο Διοίκησης που προτείνεται από το Νόμο συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στα Ιδρύματα που σήμερα είναι κατανεμημένες μεταξύ των οργάνων διοίκησης του.

Αντιρρήσεις εξέφρασε και η βουλευτής κυρία Εύα Καϊλή η οποία στάθηκε κυρίως στο θέμα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων αλλά και σε διατάξεις του που χαρακτηρίστηκαν ως αντισυνταγματικές με το επιχείρημα ότι θίγουν τον αυτοδιοίκητο χαρακτήρα τους. Πάντως, η κυρία Διαμαντοπούλου απάντησε ότι όλα τα θέματα συνταγματικότητας του Νόμου έχουν λυθεί καθώς έχουν γίνει πολλές συσκέψεις με συνταγματολόγους και νομικούς συμβούλους του Υπουργείου.

Η κυρία Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε πάντως και στις νέες διατάξεις για το πανεπιστημιακό άσυλο, λέγοντας ότι με το νέο Νόμο «θα είναι πιο προσγειωμένες στις ακαδημαϊκές ελευθερίες». Είπε ότι θα δίνει δυνατότητα στις διοικήσεις των ΑΕΙ να διαφυλάξουν την διακίνηση των ιδεών όπως κρίνουν καλύτερα.

Οπως αποκάλυψε το «Βήμα της Κυριακής», στο νέο Νόμο απλά δεν θα υπάρχει καμία διάταξη σχετική με το άσυλο, έτσι ώστε η νομική του υπόσταση να απαλειφθεί.

Συγκεκριμένα με τον νέο Νόμο:

- Καταργούνται οι λογαριασμοί για έρευνα στα πανεπιστήμια. Δημιουργείται νέος κοινός υπερ-λογαριασμός, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Τα οικονομικά των πανεπιστημίων θα διαχειρίζεται αυτόνομα η διοίκηση του.

- Τα χρήματα του κράτους θα «μοιράζει» στα ΑΕΙ ανεξάρτητη Αρχή, ενώ οι «πρώτοι» της αξιολόγησης θα παίρνουν ειδικό «μπόνους» 15-20% επιπλέον στην ετήσια χρηματοδότηση τους.

- Χορηγίες και Εδρες ιδιωτών θεσπίζονται στα πανεπιστήμια, ώστε να μπορούν να προσελκύουν χρήματα εκτός κρατικής χρηματοδότησης.

- «Συμβόλαια» θα μπορούν να κάνουν τα πανεπιστήμια με καθηγητές-σταρ από το εξωτερικό για να διδάξουν στα προγράμματα τους

- Τα Συμβούλια Διοίκησης στην διοίκηση των ΑΕΙ θα αποτελούνται από 15 μέλη. Οκτώ εκλεγμένα από τα μέλη πανεπιστημίου. Επτά επιλεγμένα από τους οκτώ πρώτους εκλεγμένους (πανεπιστημιακοί, προσωπικότητες ή τεχνοκράτες μη πανεπιστημιακοί)

- Ο πρύτανης δεν θα εκλέγεται αλλά θα διορίζεται από το Δ.Σ. μετά από διεθνή διαγωνισμό. Ολοι οι νυν πρυτάνεις των ΑΕΙ θα πάψουν σύντομα να είναι πρυτάνεις, αλλά θα μπορούν να κριθούν εκ νέου στον διεθνή διαγωνισμό.

- Η Σύγκλητος των πανεπιστημίων παραμένει κεντρικό όργανο λειτουργίας τους, αλλά «μικραίνει» και στο μέλλον θα έχει 15 έως 30 μέλη, ανάλογα με το μέγεθος του κάθε πανεπιστημίου.

- Καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα. Οι διδάσκοντες θα προσλαμβάνονται στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, ενώ θα μονιμοποιούνται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.

- Στις προαγωγές διδασκόντων, τα αρμόδια συμβούλια θα έχουν από 5 έως 7 μέλη, όλα στο ίδιο επιστημονικό αντικείμενο με τον κρινόμενο. Οι 4 θα είναι έλληνες πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα, αλλά από άλλο πανεπιστήμιο πλην του κρινόμενου και οι 3 ξένοι πανεπιστημιακοί με συμμετοχή μέσω «τηλεδιασκέψεων».

- Οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές θα κρίνονται ανά 5 χρόνια. Εάν ένας καθηγητής αποτύχει στην κρίση του θα μειώνεται στο 65% ο μισθός του, ενώ θα έχει το δικαίωμα να κριθεί ξανά μετά από 3 χρόνια. Εάν αποτύχει ξανά, θα χάνει την καθηγητική του θέση και θα μετατάσσεται σε άλλη θέση στον δημόσιο τομέα.

«Καλλικράτης» στα ΑΕΙ και μειώσεις στους διορισμούς εκπαιδευτικών

από το Βήμα ( 21/06/2011)

 «Ψαλίδι» αναμένεται και την επόμενη χρονιά στους διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών που δεν θα ξεπεράσουν τις 3.500 πανελλαδικά. Κατά 50% θα είναι μειωμένοι και οι διορισμοί αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Αυτά είπε μεταξύ άλλων η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου σε ομιλία της στην Βουλή, στην οποία επιβεβαίωσε και όσα έχει ήδη γράψει το «Βήμα» για τον «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά και την άμεση κατάθεση του νέου Νόμου Πλαισίου για τα ΑΕΙ.

Ετσι, για τα πανεπιστήμια η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι θα φέρει προς ψήφιση, στη Βουλή «μετά από εννέα μήνες διαβούλευσης, ένα πραγματικά ριζοσπαστικό νομοσχέδιο, που αφορά και το μοντέλο διοίκησης των πανεπιστημίων και την οργάνωση των σπουδών και τη νέα λειτουργία όσον αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και το σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, τη μεγάλη ανάγκη του να αλλάξει η λογική στα πανεπιστήμια και η σχέση τους με την αγορά εργασίας και την επιστήμη».

Παράλληλα, για τις συγχωνεύσεις πανεπιστημίων, η κυρία Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι: «Προχωρούμε στην επόμενη περίοδο, σε μεγάλο σχέδιο για το νέο χάρτη και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Σχετικά με την πανεπιστημιακή έρευνα η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι: «Έχουμε ήδη σε εξέλιξη 500 εκατομμύρια ευρώ για προγράμματα που αφορούν τη σύνδεση της έρευνας των πανεπιστημίων και της παραγωγής».

Πάντως, για το ωράριο των πανεπιστημιακών η κυρία Διαμαντοπούλου είπε ότι «ήταν συγκινητική η συζήτησή μου με το συνδικαλιστικό όργανο των πανεπιστημιακών, όπου αυτόματα απεδέχθησαν ότι από τις έξι ώρες εβδομαδιαίως, χωρίς αλλαγή της μισθοδοσίας τους, το κάνουν ήδη και θα προσφέρουν εννέα ώρες την εβδομάδα».

Διορισμοί εκπαιδευτικών

«Οι προσλήψεις εκπαιδευτικών δεν θα είναι περισσότερες από τρισήμιση χιλιάδες» την επόμενη σχολική χρονιά, σημείωσε η κυρία Διαμαντοπούλου στην ομιλία της.

Συγκεκριμένα δήλωσε: «Στα δύο χρόνια 2010-2011 έχουμε είκοσι τρεις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις. Οι προσλήψεις δεν θα είναι παραπάνω από τρεισήμισι χιλιάδες. Θα μειωθεί κατά ένα πολύ μεγάλο αριθμό, περισσότερο από το 50%, ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. έχουμε μείωση των προϋπολογισμών που φθάνει μέχρι και το 50%. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τη ζουν όλοι».

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Η κυβέρνηση προχωρά στις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και τομείς της έρευνας, σύμφωνα με την προσφιλή της τακτική: ασχεδίαστα, ασυντόνιστα, αποσπασματικά και ανορθολογικά.

Η ΔΗΜΑΡ καλεί για μια ακόμα φορά την κυβέρνηση να επιδείξει την αναγκαία για τις περιστάσεις υπευθυνότητα και να εκπονήσει έναν σοβαρό σχεδιασμό.

Οι αναγκαίες αναδιατάξεις στο χώρο Ανωτάτης Εκπαίδευσης και Έρευνας θα πρέπει να ενταχθούν στo πλαίσιο της δημιουργίας ενός Ενιαίου Χώρου Εκπαίδευσης και Έρευνας με έναν σχεδιασμό που θα στοχεύει στην ουσιαστική όσμωση μεταξύ και των τριών φορέων (ΑΕΙ, ΤΕΙ, Ερευνητικά Κέντρα). Αποσπασματικές αναδιατάξεις ξεχωριστά σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, Ερευνητικά Κέντρα θα αναδείξουν με έντονο τρόπο μόνο τα συντεχνιακά θέματα, ακυρώνοντας στην πράξη την αναγκαία μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό αλλά και την πολύτιμη για την συγκυρία και για την χώρα, εξοικονόμηση πόρων

Η ΔΗΜΑΡ πιστεύει ότι

1. δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε για αναδιατάξεις ξεχωριστά σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΕΚ (Ερευνητικά Κέντρα). Αυτά θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα ενιαίο σύνολο με στόχο την κατάργηση αλληλοεπικαλύψεων και αντιφάσεων.

2. Οι αναδιατάξεις θα πρέπει α) να επιχειρηθούν με την θεσμοθέτηση του Ενιαίου Χώρου Εκπαίδευσης και Έρευνας, β) θα πρέπει να αφορούν το σύνολο των Υπουργείων (ξεπερνώντας τους συντεχνιασμούς Υπουργείων και Υπουργών), γ) να ενσωματώνουν το σύνολο των εθνικών πολιτικών. π.χ. δεν είναι δυνατόν να καταργείται το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μελετών (ΙΓΜΕ) χωρίς να ρυθμίζεται το τί θα αντικαταστήσει τις απαραίτητες για το κράτος και την κοινωνία υπηρεσίες του.

3. Ιδιαίτερα για τα Ερευνητικά Κέντρα, δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε για αναδιατάξεις και συγχωνεύσεις ξεχωριστά για τα ερευνητικά κέντρα της Γενικής Γραμματείας Έρευνας Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Παιδείας, ξεχωριστά για τα υπόλοιπα Ερευνητικά Κέντρα που υπάρχουν μέσα στο Υπουργείο Παιδείας (Ακαδημίας, σε Παν/κα τμήματα) και ξεχωριστά για την πληθώρα άλλων ΕΚ που δεν ανήκουν στην ΓΓΕΤ.

4. Μια τέτοια πολιτική όχι μόνο οδηγεί σε ανορθολογισμούς αλλά δεν αποφέρει τίποτα εκτός από εντάσεις. Αντίθετα ένα συνολικό σχέδιο αναδιατάξεων και συγχωνεύσεων των Ινστιτούτων από όλα τα Υπουργεία θα σημάνει εξοικονόμησης πόρων σε μεγάλη κλίμακα, ΑΛΛΑ ΚΑΙ κυρίως ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ερευνητικών μονάδων, ώστε να συμβάλουν στην ποιοτική αναβάθμιση και τελικά στην ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας και καινοτομίας.

Επιτέλους, σαρωτικές αλλαγές στα πανεπιστήμια

Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια
από το Βήμα 12/06/11
Αθήνα 

«Κατακλυσμός» έρχεται στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά. Στο τελικό κείμενο του νέου νόμου-πλαισίου, το οποίο αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα», οι αλλαγές που περιγράφονται είναι σαρωτικές. Παράλληλα, με διαδικασίες «εξπρές» το υπουργείο Παιδείας συγχωνεύει πανεπιστήμια και ΤΕΙ και μειώνει τον συνολικό αριθμό τους κατά 30%. Κλείνει δηλαδή από τον Σεπτέμβριο τουλάχιστον δέκα ιδρύματα, από τα σαράντα που λειτουργούν σε όλη τη χώρα.

Διατάξεις-«φωτιά» φέρνει ο νέος νόμος-πλαίσιο σε κάθε πτυχή της ακαδημαϊκής ζωής, από τη διοίκηση και τη λειτουργία των πανεπιστημίων ως τη χρηματοδότησή τους. Η πρώτη μεγάλη ανατροπή αφορά τους καθηγητές και μάλιστα την ανώτατη βαθμίδα τους (τους πρωτοβάθμιους), οι οποίοι στο εξής θα κρίνονται, από την εκλογή τους και ως τη συνταξιοδότησή τους, ανά πενταετία από ξένους αξιολογητές, βάσει διεθνών κριτηρίων! Αν ένας καθηγητής δεν «περάσει» την αξιολόγηση θα κρίνεται ξανά ύστερα από τρία χρόνια. Τυχόν δεύτερη αποτυχία θα σημαίνει την απομάκρυνσή του από το Πανεπιστήμιο και τη μετάταξή του σε άλλη θέση στον δημόσιο τομέα. Μάλιστα η γνώμη των διδασκόντων σε αυτή τη διαδικασία δεν θα ζητείται καν. Στα πέντε χρόνια ο κοσμήτορας της σχολής θα παίρνει το βιογραφικό του κάθε καθηγητή και τα αποτελέσματα της ερευνητικής δουλειάς του και θα τα στέλνει κατευθείαν στους αξιολογητές του στο εξωτερικό.

Η διάταξη είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει δυσάρεστη έκπληξη για την πλειονότητα των πανεπιστημιακών της χώρας, ειδικά δε για εκείνους που απολάμβαναν το κύρος τους χωρίς να «πατούν καν το πόδι τους» στα αμφιθέατρα, εφησυχασμένοι ότι δεν θα υποστούν ελέγχους. Φοιτητές έχουν πολλές φορές αναφερθεί σε υποτιθέμενους καθηγητές τους οι οποίοι αναφέρονται στο πρόγραμμα σπουδών αλλά δεν τους έχουν δει ποτέ.

«Επρεπε επιτέλους κάτι να γίνει» παραδέχονται από την πλευρά τους καθηγητές με πείρα και σειρά ετών σε διοικητικές θέσεις και στα αμφιθέατρα που μίλησαν στο «Βήμα» και υποστηρίζουν τη διάταξη η οποία θα χαλάσει την ησυχία κάποιων συναδέλφων τους. Οπως λένε, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξαφανιστούν φαινόμενα όπως εκείνα των καθηγητών «αλεξιπτωτιστών», αλλά και εκείνων που επί σειρά ετών δεν έχουν παρουσιάσει την παραμικρή επιστημονική δημοσίευση.

Οικογενειοκρατία τέλος

Στην ίδια κατεύθυνση, με στόχο την πάταξη των φαινομένων «οικογενειοκρατίας», ο νέος νόμος αλλάζει τον τρόπο προαγωγής των πανεπιστημιακών. Για να περάσουν από τη μία βαθμίδα στην άλλη το εκλεκτορικό σώμα τους θα είναι επταμελές και τα μέλη του θα προέρχονται αυστηρά από το ίδιο επιστημονικό αντικείμενο με τον κρινόμενο. Η διάταξη αυτή έρχεται, σύμφωνα με το υπουργείο, να απαντήσει στις καταγγελίες πανεπιστημιακών εναντίον συναδέλφων τους για αξιολογήσεις «ημετέρων» (οικογενειοκρατία, πελατειακές σχέσεις κ.λπ.). Αυτό γινόταν αφού ο νόμος έδινε τη δυνατότητα οι κριτές να είναι από παρεμφερή επιστημονικά αντικείμενα με τον κρινόμενο. Ετσι η διαδικασία «ξεχείλωνε» και τα εκλεκτορικά σώματα πολλές φορές συγκροτούνταν ακόμη και από τον ίδιο τον κρινόμενο καθηγητή.

Επίσης, με την ίδια ρύθμιση ορίζεται ότι τα μέλη του εκλεκτορικού σώματος δεν θα είναι από το ίδιο πανεπιστήμιο με τον υποψήφιο, τα τέσσερα θα είναι Ελληνες και τα άλλα τρία από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η συμμετοχή των πανεπιστημιακών από τις εξωτερικό στις διαδικασίες κρίσης των διδασκόντων των ελληνικών πανεπιστημίων θα γίνεται μέσω «τηλεδιασκέψεων».

Σε 15 ημέρες στη Βουλή

Ριζικές είναι και οι αλλαγές στον τομέα της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Οι νέες διοικήσεις αποκτούν ευελιξία στη διαχείριση, ενώ ιδρύονται έδρες χρηματοδοτούμενες από ιδιώτες, θεσπίζονται χορηγίες καθώς και «μπόνους» ανταγωνιστικότητας.

Ο νέος νόμος-πλαίσιο κατατίθεται για ψήφιση στη Βουλή σε 15 ημέρες και ψηφίζεται ως τις 20 Ιουλίου. Δεν έχει αποφασιστεί ακόμη στο υπουργείο Παιδείας τι θα γίνει με τους φοιτητές που ήδη φοιτούν σε τμήματα ή ιδρύματα που θα συγχωνευθούν ή θα κλείσουν.

Το σενάριο που εξετάζεται φαίνεται ότι είναι το ίδιο που ακολουθήθηκε και με τα 25 τμήματα ΤΕΙ, τα οποία «κλείνουν» παραμένοντας εν λειτουργία μέχρις ότου αποφοιτήσουν οι σημερινοί σπουδαστές, χωρίς να κάνουν νέες εγγραφές.

«Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε κερδίσει 25 εκατ. ευρώ»

Τα πανεπιστήμια που βρήκαν τρόπους να «πουλήσουν» τεχνογνωσία

Αν οι δύο στόχοι του νέου νόμου-πλαισίου περιγράφονται με τις λέξεις κύρος και αποτελεσματικότητα, ο τρίτος είναι το χρήμα. Χρήμα όχι πια από τον πενιχρό κορβανά του δημόσιου ταμείου, αλλά από νέες πηγές τις οποίες ως τώρα- με λίγες εξαιρέσεις- τα ελληνικά πανεπιστήμια αγνοούσαν επιδεικτικά.

Το σκεπτικό είναι απλό. Τα πανεπιστήμια (πρέπει να) παράγουν καθημερινά γνώση, κατοχυρώνουν πατέντες, αναλαμβάνουν μελέτες για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, συμμετέχουν σε διεθνή ανταγωνιστικά προγράμματα. Αρκετά λειτουργούν κατ΄ αυτόν τον τρόπο και τα έσοδά τους από τον ειδικό λογαριασμό έρευνας (συμμετοχή σε κοινοτικά προγράμματα, παροχή υπηρεσιών κτλ.) ξεπερνούν ετησίως εκείνα του κονδυλίου τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι προσπάθειες των ΑΕΙ

Μεγάλα ιδρύματα της χώρας έχουν ήδη μπει για τα καλά στο «παιχνίδι της αγοράς». Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, για παράδειγμα, ξεκινά ένα μεγάλο πρόγραμμα ανάπτυξης πρότυπων φαρμακευτικών ουσιών, ενώ λειτουργεί επίσης μια πρότυπη μονάδα που ασχολείται με την έρευνα σε σύγχρονες τεχνικές με λέιζερ για την αντιμετώπιση του καταρράκτη, της μυωπίας και άλλων παθήσεων των ματιών, την οποία ίδρυσε και διοικεί ο πρύτανης του Ιδρύματος κ. Ι. Παλλήκαρης . Πρόκειται για μια μονάδα παγκοσμίου φήμης, στην οποία γίνονται ετησίως χιλιάδες επεμβάσεις.

«Τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε κερδίσει περίπου 25 εκατ.ευρώ» τονίζει ο κ. Παλλήκαρης μιλώντας στο «Βήμα» και εξηγεί ότι τα χρήματα αυτά επανεπενδύονται στην έρευνα του Ιδρύματος. Ταυτόχρονα το Πανεπιστήμιο Κρήτης «πουλάει» τεχνογνωσία και στους δήμους του νησιού σε θέματα δικτύων, δημιουργίας ιστοσελίδων κτλ. «Από όλες αυτές τις δραστηριότητες κερδίζουμε αρκετές εκατοντάδες ευρώ ετησίως,αλλά φυσικά δεν αρκούν αυτά για να καλύψουμε το σύνολο των αναγκών μας» εξηγεί. «Με ένα καλύτερο σύστημα διαχείρισης ένα πανεπιστήμιο θα μπορούσε να βγάλει περισσότερα» .

Βιομηχανία ερευνών

Μια μικρή «βιομηχανία» έχει στήσει και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στο εσωτερικό του λειτουργούν 135 ερευνητικά εργαστήρια, στα οποία δραστηριοποιούνται 2.800 νέοι ερευνητές. Μόνο για τα έτη 2006 και 2007 εγκρίθηκαν συνολικά από τον Ειδικό Λογαριασμό Ερευνας του Πολυτεχνείου 706 νέα ερευνητικά προγράμματα, με συνολικό προϋπολογισμό 70.000.000 ευρώ. Από τα ερευνητικά του προγράμματα επανεπενδύει κάθε χρόνο στην εκπαίδευση και στην έρευνα περίπου 5.000.000 ευρώ και χρηματοδοτεί 150 υποτροφίες υποψήφιων διδακτόρων ύψους 7.500 ευρώ. 

«Αυτό το ποσό των 5 εκατ.ευρώ ετησίως που μένει από τις ερευνητικές μας δραστηριότητες για να το διαχειριστούμετο θεωρώ ιερό και πηγαίνει αποκλειστικά σε υποτροφίες και σε έναν μικρό αριθμό αναπτυξιακών προγραμμάτων των σχολών μας» λέει ο πρύτανης του Ιδρύματος κ. Σίμος Σιμόπουλος . «Δεν ξέρω τι θα κάναμε αν έπρεπε να ψάξουμε μόνοι μας να βρούμε περισσότερα χρήματα,αλλά δεν θέλω και να το σκέφτομαι σε αυτή τη φάση».

Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), από την άλλη πλευρά, μείωσε εφέτος κατά 9 εκατ. ευρώ τα έξοδά του και πρότεινε συγκεκριμένες λύσεις (μία από αυτές η αλλαγή στο καθεστώς διαχείρισης των οικονομικών του, που περιλαμβάνεται τελικά στον νέο νόμο) για να εξοικονομήσει άλλα 15 εκατ. ευρώ. Οπως προειδοποιεί, πάντως, ο πρύτανης του ΑΠΘ κ. Γ. Μυλόπουλος, «το πανεπιστήμιο πρέπει να αναζητεί τρόπους να αυξήσει τη χρηματοδότησή του,αλλά υπάρχει κίνδυνος να εξαρτηθεί από ιδιωτικά συμφέροντα».

Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν λύσεις. Το παράδειγμα των δύο καθηγητών του ΑΠΘ που ανέπτυξαν πρόσφατα ένα τέλειο ομοίωμα του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, το οποίο λειτουργεί κανονικά, είναι χαρακτηριστικό. Ηδη, όπως λέει ο κ. Μυλόπουλος, «την ανακάλυψη τη ζήτησαν τρία μεγάλα μουσεία των ΗΠΑ προσφέροντας αστρονομικά ποσά, άρα υπάρχει όφελος για το πανεπιστήμιο χωρίς καμία σκιά».

«Ετησίως έχουμε μια εισροή κονδυλίων της τάξεως των 4-5 εκατ.ευρώ για να τα διαχειριστούμε σύμφωνα με τις ανάγκες του πανεπιστημίου μας» λέει ο αντιπρύτανης οικονομικών υποθέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ.Σφηκόπουλος . Θέτει ωστόσο και έναν τρίτο παράγοντα στην εξίσωση: 

«Αν λυνόταν το συνταγματικό κώλυμα,ένα πανεπιστήμιο με 60.000 ενεργούς φοιτητές, το οποίο θα όριζε ένα ποσό 1.000 ευρώ ετησίως ως δίδακτρα στον καθένα τους,θα είχε αυτομάτως εισόδημα 60 εκατ.ευρώ».

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Λίγα και ισχυρά πανεπιστήμια

Από τον Σεπτέμβριο και ως το τέλος του χρόνου αλλάζει και ο χάρτης της ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας, με τη μείωση του αριθμού των ιδρυμάτων.Τα μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας θα επιβιώσουν, αλλά πολλά από τα μικρότερα θα απορροφηθούν από αυτά.

Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν 22 πανεπιστήμια και 18 ΤΕΙ με περισσότερα από 550 τμήματα. Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα έχει δρομολογηθεί το «κλείσιμο» του 30% από αυτά. Οπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί,στο 60% των υφιστάμενων τμημάτων παρατηρούνται αλληλοκαλύψεις αντικειμένων. Ωστόσο συγκεκριμένες αποφάσεις για τα «λουκέτα» που θα μπουν δεν έχουν ακόμη ληφθεί, αν και ονόματα ακούγονται ήδη.

Αλλωστε, όπως λέει, μιλώντας στο «Βήμα», ο πρόεδρος της ΑΔΙΠ κ. Σπ. Αμούργης, τα ελληνικά πανεπιστήμια σε μεγάλο βαθμό παράγουν σήμερα ανέργους.«Αν όλα αυτά δεν ξεκαθαριστούν, θα υπάρξουν μελλοντικά μεγάλα προβλήματα κατά τον καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων με τη σύνταξη του νέου πλαισίου επαγγελματικών προσόντων»λέει ο κ. Αμούργης.

«Θα δημιουργηθεί ένας κυκεώνας επαγγελματικών δικαιωμάτων αν δεν δράσουμε σύντομα»συμπληρώνει. Αναφέρει για παράδειγμα τις δύο σχολές ΤΕΦΑΑ στη Θεσσαλονίκη και στις Σέρρες ή τη Νοσηλευτική του Πανεπιστημίου Αθηνών, ειδικότητα που καλύπτεται εξίσου από τα ΤΕΙ της χώρας «και δεν έχει λόγο ύπαρξης σε μια πανίσχυρη Ιατρική Σχολή, όπως αυτή της Αθήνας». Την ίδια στιγμή λειτουργούν σε όλη τη χώρα έξι αρχιτεκτονικές σχολές και έχει εγκριθεί η λειτουργία άλλων δύο(!), ενώ είναι αρκετά τα τμήματα σε κοντινές πόλεις που δίνουν το ίδιο ακριβώς πτυχίο.

«Η άποψη που υπάρχει διεθνώς είναι ότι τα πανεπιστήμια δίνουν στους πολίτες τις ελάχιστες βασικές γνώσεις»λέει ο κ. Αμούργης. «Ο καλός φοιτητής συνεχίζει να μετεκπαιδεύεται σε ολόκληρη τη ζωή του»συνεχίζει.«Εμείς έχουμε χάσει την έννοια των πραγμάτων»δηλώνει. 

Κατάργηση επιλογής 2ης ξένης γλώσσας σε δημοτικά και γυμνάσια

Μια ακόμα έκπτωση στην ποιότητα της δημόσιας παιδείας αποφάσισε το Υπ. Παιδείας. Με την υπ’ αριθ. Φ.12/518/61284/Γ1 – 27/05/2011 απόφαση 

«Από το σχολικό έτος 2011-2012, η 2^η ξένη γλώσσα, η οποία θα διδάσκεται για δύο ώρες την εβδομάδα, στις Ε΄ & Στ΄ τάξεις των 6/θεσίων και άνω δημοτικών σχολείων, καθώς και των σχολείων με ΕΑΕΠ, θα είναι μόνο μία, Γαλλική ή Γερμανική». 

 Η εν λόγω απόφαση, από τη μία στερεί το δικαίωμα στη β’ ξένη γλώσσα από μαθητές που φοιτούν σε πενταθέσια και κάτω Δημοτικά, από την άλλη «αναγκάζει» ένα σχολείο να είναι εσαεί γαλλόφωνο ή γερμανόφωνο και επιπλέον προκαλεί αναστάτωση και σύγχυση σ’ ένα μεγάλο μέρος των μαθητών της Ε΄ τάξης, μιας και την επόμενη χρονιά πιθανόν να αναγκαστούν να διδαχθούν άλλη γλώσσα από αυτή που είχαν επιλέξει για φέτος. Το πρόβλημα εντείνεται, καθώς θα δημιουργηθούν μεγάλα τμήματα στα οποία θα συνυπάρχουν μαθητές που ήδη έχουν διδαχθεί τη γλώσσα αλλά και μαθητές που δεν την έχουν διδαχθεί. Η μη αξιολόγηση που προβλέπει η Απόφαση για τη δεύτερη κατηγορία μαθητών δεν λύνει το πρόβλημα, καθώς δεν είναι δυνατόν τα παιδιά να καλύψουν την ύλη δύο χρόνων σε μία χρονιά. Ταυτόχρονα, οι μαθητές που ήδη γνωρίζουν τη γλώσσα δεν θα μπορούν να εξελιχθούν γνωστικά με τη μισή τάξη να μην γνωρίζει ούτε τα βασικά. Επομένως η διδασκαλία καθίσταται αναποτελεσματική και οι γονείς αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια, επιβαρύνοντας το χρόνο τους, αλλά και τον οικογενειακό προϋπολογισμό, για να διδαχθούν μια γλώσσα που, σε τελική ανάλυση, μπορεί να μην τους αρέσει.

Την ίδια στιγμή, μπαίνουν φραγμοί και στη διδασκαλία της δεύτερης ξένης γλώσσας στο Γυμνάσιο, καθώς, με την υπ’ αριθ. 62780/Γ2/2-06-2011 απόφαση, η επιλογή μεταξύ τεσσάρων ξένων γλωσσών (γαλλικής, γερμανικής, ιταλικής, ισπανικής) θα γίνεται βάσει της οργανικής θέσης εκπαιδευτικού, που θα υπάρχει στο σχολείο. Οι μαθητές της Β΄ και Γ΄ τάξης του Γυμνασίου οι οποίοι στην Α΄ και Β΄ τάξη διδάχτηκαν διαφορετική γλώσσα από τη γλώσσα επιλογής του σχολείου, μπορούν να απαλλαγούν ή να μετεγγραφούν σε άλλο Γυμνάσιο. Δηλαδή, εκτός από τα ανομοιογενή τμήματα που δημιουργούνται, κάποιοι μαθητές, αν θέλουν να συνεχίσουν να μαθαίνουν τη γλώσσα που είχαν εξαρχής προτιμήσει, θα αναγκαστούν να αλλάξουν σχολικό περιβάλλον. Επιπλέον θα προκληθεί αναστάτωση όλης της σχολικής μονάδας, καθώς οι απαλλαχθέντες μαθητές θα αναγκάζονται να παρακολουθούν ένα μάθημα που δεν θα απευθύνεται σ’ εκείνους, ή θα στοιβάζονται ως υπεράριθμοι να παρακολουθήσουν κάποιο άλλο μάθημα γενικής παιδείας για να καλύψουν την ώρα της απαλλαγής τους.

Οι δύο παραπάνω αποφάσεις δεν πλήττουν μόνο μαθητές και γονείς, πλήττουν και τους καθηγητές ξένων γλωσσών που είναι από τις πιο «πολύπαθες» κατηγορίες εκπαιδευτικών, υφιστάμενοι επί μακρόν συνεχείς μετακινήσεις και ανασφάλεια, καθώς πλέον αν η γλώσσα που διδάσκουν δεν επιλεγεί, θα απεμπολούνται από το σχολείο τους.

Με βάση τα προαναφερόμενα,

ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

Προτίθεστε να επαναφέρετε το πρότερο καθεστώς της ελεύθερης επιλογής και παράλληλης διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας που και σωστό είναι και δίκαιο;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης. Νίκος Τσούκαλης, Γρηγόρης Ψαριανός

Καθηγητές ΑΕΙ-ΤΕΙ στέλνουν στα δικαστήρια τον υφυπουργό Παιδείας

Από το Βήμα 8/6/11

Στα... δικαστήρια στέλνουν οι Ομοσπονδίες των καθηγητών πανεπιστημίων και ΤΕΙ τον υφυπουργό Παιδείας κ. Γ. Πανάρετο, τον οποίο και χαρακτηρίζουν συμπλεγματικό και εκδικητικό!

Οι δύο Ομοσπονδίες καταθέτουν τις επόμενες ημέρες μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Αθηνών για τις καθυστερήσεις στις εξελίξεις διδασκόντων στα πανεπιστήμια, οι οποίες «έχουν "κολλήσει" στο γραφείο του υφυπουργού Παιδείας, όπου και... διπλοελέγχονται», όπως αναφέρουν.

«Εκφράζουμε με τον πιο έντονο τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση τη διαμαρτυρία μας για την - επαναλαμβανόμενη για πολλοστή φορά - ωμή παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας στις εξελίξεις των μελών ΔΕΠ των Πανεπιστημίων και των μελών Εκπαιδευτικού Προσωπικού των ΤΕΙ και συνακόλουθα στη διάρθρωση και ανάπτυξη του ακαδημαϊκού έργου εντός των Τμημάτων» αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΠΟΣΔΕΠ και της ΟΣΕΠ ΤΕΙ.

«Ενώ παρακρατούνται παρανόμως έως και 8 μήνες στα συρτάρια του υπουργείου οι αποφάσεις των Πρυτάνεων Πανεπιστημίων και Προέδρων ΤΕΙ προς δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης για (ανοικτή) προκήρυξη της θέσεως των συναδέλφων στην επόμενη βαθμίδα και όταν πλέον ήλθαν οι απαντήσεις από τα υπουργεία Οικονομικών και Δημόσιας Διοίκησης, στο σχετικό παρελκυστικό ερώτημα του υφυπουργού κ. Πανάρετου, οι οποίες επιβεβαίωναν το αυτονόητο, δηλαδή ότι οι εξελίξεις δεν υπάγονται σε αριθμητικούς περιορισμούς, ο υφυπουργός με επιστολή στις 2 Ιουνίου (Αρ. πρωτ. Φ. 122.1/167/62566/Β2) προέβη σε μια ακόμη σκόπιμη κίνηση κωλυσιεργίας για να "παγώσει" τις εξελίξεις στα ΑΕΙ», αναφέρουν οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών.

Ο κ. Πανάρετος, σύμφωνα με τους καθηγητές ΑΕΙ και ΤΕΙ, ζητά τώρα την επανυποβολή όλων των ήδη καθυστερημένων προκηρύξεων με νέο έντυπο, όπου η μόνη αλλαγή είναι η απαίτηση για υποβολή των δημοσιευμάτων των υποψηφίων υποχρεωτικά (και όχι προαιρετικά) σε ηλεκτρονική μορφή!

Οι καθηγητές, μετά από συνεργασία με έγκυρους νομικούς, όπως σημειώνουν, παρατηρούν για το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τις εξελίξεις των διδαακόντων:

Α. Το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να προσθέσει το ίδιο στις προκηρύξεις, που έχει στα χέρια του πριν τις στείλει στο ΦΕΚ την εναλλακτική δυνατότητα υποβολής των έργων των υποψηφίων σε ηλεκτρονική μορφή, που προβλέφθηκε με την κοινή υπουργική απόφαση της 24.2.2011 (ΦΕΚ Β' 433). Δεν χρειάζεται για τη συμπλήρωση αυτή η αναπομπή και η επανυποβολή από τα ΑΕΙ των προκηρύξεων.

Β. Το νέο πρότυπο προκήρυξης, που συνέταξε ο κ. υφυπουργός είναι αντίθετο στην κοινή υπουργική απόφαση στην οποία βασίζεται, γιατί προβλέπει υποχρεωτική υποβολή των έργων και λοιπών στοιχείων σε ηλεκτρονική μορφή, ενώ η απόφαση την προβλέπει απλώς ως εναλλακτική δυνατότητα.

Οι δύο Ομοσπονδίες, υποστηρίζουν ότι οι καθηγητές κάνουν στο ακέραιο το καθήκον τους «μέσα σε ένα άνυδρο οικονομικά και πολλάκις εχθρικό ακαδημαϊκά περιβάλλον», παρατηρώντας: «Είναι σε όλους γνωστή η δεινή μισθολογική κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε όλοι οι διδάσκοντες στα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα, αφού σε μας έχει ουσιαστικά εφαρμοστεί το "πνεύμα του μνημονίου" τουλάχιστον μια εξαετία πριν την επίσημη εμφάνισή του».

Προειδοποιούν μάλιστα ότι θα συνεχίσουν τις αντιδράσεις τους «με όλα τα μέσα και προς κάθε κατεύθυνση» και καλούν την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου «αναλογιζόμενη την κρισιμότητα των καιρών και τη στρατηγική σημασία της συμβολής του ακαδημαϊκού συστήματος για μια ορθολογική, ταχεία και σύγχρονη επάνοδο σε αναπτυξιακή τροχιά, να αρθεί επιτέλους στο ύψος που οι περιστάσεις απαιτούν και επιβάλλουν».

Με ελπίδα ή με αυτοκριτική;

Tης Μαρίας Κατσουνάκη


Το συμβάν που ακολουθεί ήταν αντικείμενο συζήτησης σε παρέα πανεπιστημιακών. Μετέφεραν την εμπειρία συναδέλφου τους στο ΑΠΘ στη διάρκεια της τρίωρης αναστολής εργασίας που είχε ζητήσει η πρυτανεία, ώστε φοιτητές και προσωπικό να παρευρεθούν σε εκδήλωση-διαμαρτυρία για το οικονομικό αδιέξοδο του πανεπιστημίου και της χώρας εν γένει. Κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αθήνα με πρωτοβουλία του εδώ πρύτανη Θ. Πελεγρίνη.
Φοιτητής, που επεδίωκε επί εβδομάδες να συναντήσει δύο διδάσκοντες ώστε να λύσει απορίες για το μάθημα που διάβαζε, ύστερα από διαρκείς ατελέσφορες προσπάθειες (άλλοτε του έλεγαν δεν μπορώ, άλλοτε δεν τους έβρισκε) έκλεισε –επιτέλους– ραντεβού με έναν από τους δύο. Oταν όμως πήγε στο γραφείο του, εκείνος του απάντησε «τώρα δεν μπορώ». Ηταν η στιγμή που ο φοιτητής εξερράγη, έπαθε νευρικό κλονισμό και χρειάστηκαν πρώτες βοήθειες από άλλους παρόντες καθηγητές (μια καρέκλα, ένα ποτήρι νερό) για να ηρεμήσει και να συνέλθει.
Το περιστατικό στοίχειωσε τις μέρες αυτόπτη μάρτυρα του επεισοδίου. Οι δύο όψεις του προβλήματος ήταν μπροστά του: το πανεπιστήμιο που διαμαρτύρεται (με φιέστες) και το πανεπιστήμιο που αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. «Oταν καταλογίζουμε έλλειμμα παιδείας», έλεγαν στην παρέα, «θα πρέπει να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Το πανεπιστήμιο είναι υπεύθυνο να παρέχει παιδεία και δεν παρέχει. Αλλιώς δεν θα υπήρχε “έλλειμμα”. Πανεπιστήμιο που φέρνει ένα νέο παιδί σε τόση απελπισία μόνο και μόνο γιατί δεν βρίσκει κάποιον να του λύσει τις απορίες σε ένα μάθημα, είναι πράγματι εν κινδύνω. Και οι λόγοι, σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι οικονομικοί».


Οσο ζοφερή και πυρακτωμένη είναι η ατμόσφαιρα στη χώρα, υπάρχουν γεγονότα μικρότερης ή μεγαλύτερης εμβέλειας, που φωτίζουν με τόλμη αυτό που συνειδητά αποφεύγουμε ως λαός: την εικόνα του εαυτού μας. Ο, τι μπορεί να συνιστά αυτοσυνείδηση ή αυτοκριτική. Η φωνή τους ακούγεται, είτε υπό μορφή έκκλησης είτε υπό μορφή καταγγελίας, συγκροτημένη και ανακουφιστική σε αυτόν τον αλαλαγμό των καιρών, τον πολτό από ιδιοτέλεια και απόλυτη έλλειψη σεμνότητας. Δεν είναι μόνο όσοι χτίζουν πολιτικές καριέρες πάνω στη χρεοκοπία της χώρας «με έξοδα του Δημοσίου» αλλά και το πολιτικό προσωπικό που αρνείται να στείλει οποιοδήποτε μήνυμα μεταμέλειας για την κατάρρευση ενός συστήματος το οποίο το ίδιο στήριξε και τροφοδότησε. Και οι δύο κατηγορίες, η κάθε μία με τον τρόπο της, ρίχνουν λίπασμα στην «αγανάκτηση», συμβάλλοντας καθοριστικά στη γενικευμένη κατάσταση ακυβερνησίας.


Καμία επανεκκίνηση της χώρας δεν έχει ελπίδες να προχωρήσει αν δεν συμπεριλάβει στο λεξιλόγιό της φράσεις όπως: «Σκέφτομαι ότι έχω υποχρέωση στον νεαρό φοιτητή να κάνω κάτι. Σκέφτομαι ότι παίρνουμε 2.000 και 3.000 ευρώ τον μήνα για να είμαστε δάσκαλοι αυτών των παιδιών». Δεν αφορούν μόνο στους πανεπιστημιακούς. Πρωτίστως, αφορούν τους πολιτικούς. Και με παραλλαγές, τον καθένα μας. Χωρίς ενδοσκόπηση, η οποιαδήποτε αλλαγή θα εξελιχθεί σε μία ακόμη αυταπάτη.

Ανακοίνωση της οργάνωσης Παιδείας Αθήνας της Δημοκρατικής Αριστεράς

 Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Πελεγρίνης διάλεξε στρατόπεδο για να αντισταθεί στην κρίση. Πρόκειται για  την οργάνωση ΣΠΙΘΑ και διανοούμενους του βαθέος ΠΑΣΟΚ, από τα παλιά.  Βαρύς εθνικισμός, ρητός αντιευρωπαϊσμός, απροκάλυπτη ρητορεία εθνικής περιχαράκωσης ήταν το πολιτικό πλαίσιο της συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε χθες στα Προπύλαια. Σε αδρές γραμμές το μήνυμα ήταν ότι στην κρίση απαντάμε με την επιλογή της φτωχής πλην εντίμου πατρίδος που στη μακρά διάρκεια αποτέλεσε το αντικείμενο εκμετάλλευσης και επιβουλής των δολίων ξένων. Στη κρίση λοιπόν αντί να αναζητήσουμε ορθολογικούς τρόπους υπέρβασής της, απαντάμε με τη νοσταλγία της Ελλάδας των δανεικών.

Μπορεί  η  ανασφάλεια που δημιουργεί η κρίση να ωθεί ένα μέρος της κοινωνίας σε συντηρητικές και εθνικιστικές θέσεις.  Βεβαίως κ. Πρύτανης ως ιδιώτης έχει το δικαίωμα να ασπάζεται αυτές τις αντιλήψεις και να επιλέγει κατά το δοκούν τις παρέες του. Όμως δεν δικαιούται να εκχωρεί το δημόσιο αξίωμά του, τους χώρους του Πανεπιστημίου και ακόμα χειρότερα το ίδρυμα που εκπροσωπεί στον ακραίο πολιτικό τυχοδιωκτισμό και την κακοφωνία του εθνικισμού.