Το ξήλωμα του νόμου άρχισε, εκλογές έρχονται

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr
Οι εκλογές Κοσμητόρων, Προέδρων και Διευθυντών Τομέων θα γίνουν κατά την προ του Ν.4009 νομοθεσία.
Αυτό ανακοίνωσε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στην Επιτροπή για την επανεξέταση του νόμου πλαισίου για τα ΑΕΙ που συνεδρίασε σήμερα στο υπουργείο Παιδείας.

Ε Θ Ν Ι Κ Ο Μ Ε Τ Σ Ο Β Ι Ο Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο
Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Π Ρ Υ Τ Α Ν Η
Ηρώων Πολυτεχνείου 9, Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου,15780, τηλ. 210 772 2047, fax: 210 7722048 e-mail: ssimop@central.ntua.gr
Αθήνα, 23 Απριλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Όπως μας ενημέρωσε ο Πρύτανης του Ιδρύματος ο οποίος συμμετέχει στην «Ομάδα Εργασίας με σκοπό να συντάξει πόρισμα για τη διευθέτηση θεμάτων που αφορούν στην πλήρη εφαρμογή του Νόμου για τα Α.Ε.Ι.», εκ μέρους του ΥΠΔΒΜΘ ανακοινώθηκε ότι οι εκλογές Κοσμητόρων, Προέδρων και Διευθυντών Τομέων θα γίνουν κατά την προ του Ν.4009 νομοθεσία.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ

Το πανεπιστήμιο της ανομίας, του Μάνου Ματσαγγάνη

Του Μανου Ματσαγγάνη* Καθημερινή

Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι βαριά άρρωστο: λειτουργεί σε ένα θεσμικό κενό, και σε μια ατμόσφαιρα διάχυτης ανομίας. Το θεσμικό κενό προκύπτει από την απροθυμία των πολιτικών δυνάμεων να υποστηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις που (υποτίθεται ότι) προτείνουν, καθώς και από την αδυναμία του κράτους να εφαρμόσει τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή.

Ο νόμος Γιαννάκου προσέκρουσε στη λυσσαλέα αντίδραση των φοιτητικών παρατάξεων της Αριστεράς, καθώς και όσων πανεπιστημιακών πρόσκεινται σε αυτές. Οι τελευταίοι όμως ηττήθηκαν όταν η πλειοψηφία των διδασκόντων, που τάσσονται υπέρ της μεταρρύθμισης, αποφάσισαν να ενεργοποιηθούν στους συλλόγους τους. Ο βασικός λόγος για τον οποίο ο νόμος Γιαννάκου δεν εφαρμόστηκε ήταν άλλος: η υπονόμευσή του εκ των ένδον, αφενός από τη φοιτητική παράταξη της Ν.Δ. και αφετέρου από την ίδια την κυβέρνηση Καραμανλή. Η πρώτη είδε τη μείωση της επιρροής των φοιτητών στους θεσμούς διοίκησης των πανεπιστημίων ως απειλή για το σύστημα πελατειακών σχέσεων στο οποίο (και αυτή) πρωταγωνιστεί. Η δεύτερη αποφάσισε ότι η υπόθεση του βιβλίου Ιστορίας, καθώς και η άρνηση της κ. Γιαννάκου να υποκύψει στις πιέσεις του εθνικιστικού μπλοκ, είχαν κάνει την παραμονή της στο υπουργείο ασύμφορη.

Ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν θεωρητικά ισχυρότερος, αφού ψηφίστηκε από μια ευρύτερη πλειοψηφία βουλευτών. Ομως δεν κατάφερε να πείσει παρά μόνο ένα υποσύνολο των εν δυνάμει υποστηρικτών του μεταξύ των πανεπιστημιακών. Και πάλι, αυτό δεν αρκεί για να δικαιολογήσει (ούτε καν να εξηγήσει) τη μη εφαρμογή του: σε μια ευνομούμενη πολιτεία, υπάρχει περιθώριο για μια συντεταγμένη αναθεώρηση όσων πτυχών μιας μεταρρύθμισης κρίνονται ανεφάρμοστες ή ατελέσφορες. Οχι, το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις, που στα λόγια υποστήριξαν τη μεταρρύθμιση, έχασαν γρήγορα το ενδιαφέρον τους γι’ αυτή. Και φαίνεται ότι αυτό ισχύει και για την ίδια την κ. Διαμαντοπούλου.

Η βίαιη διάλυση των εκλογών για συμβούλια διοίκησης από τις γνωστές ομάδες της άκρας Αριστεράς συνέβαλε φυσικά στη γενική παράλυση. Ομως, ο ρόλος των επεισοδίων θα ήταν λιγότερο καθοριστικός, εάν οι πολιτικές δυνάμεις που υποτίθεται ότι αντιτάσσονται στη βία δεν την εκμεταλλεύονταν για την προώθηση της δικής τους αντιμεταρρυθμιστικής ατζέντας.

Με αυτά και με αυτά, το πανεπιστήμιο κινδυνεύει να αναδειχθεί σε έναν από τους πιο εμβληματικούς θεσμούς της Ελλάδας της κρίσης. Ενας θεσμός όπου οι νόμοι όχι μόνο παραβιάζονται χωρίς συνέπειες από οποιονδήποτε νομίζει ότι θίγεται από αυτούς, αλλά επίσης περιφρονούνται τόσο από τη νομοθετική όσο και από την εκτελεστική εξουσία. Πώς αλλιώς εξηγείται η άρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων να επιβάλλουν τη μεταρρύθμιση που ψήφισαν στη Βουλή; Πώς αλλιώς ερμηνεύεται η άνεση με την οποία ο νέος υπουργός Παιδείας (και, ιδίως, Θρησκευμάτων) επιλέγει ποιες διατάξεις εφαρμόζει και ποιες όχι;

Κάπως έτσι πορευόμαστε προς τις εκλογές. Με πολιτικούς που υπόσχονται να βγάλουν τη χώρα από την οξύτερη κρίση της πρόσφατης Ιστορίας της, ενώ στην πραγματικότητα παραμένουν προσκολλημένοι στις πιο καθυστερημένες αντιλήψεις του 19ου αιώνα.

* Ο κ. Μάνος Ματσαγγάνης διδάσκει Κοινωνική Πολιτική και Δημόσια Οικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι υποψήφιος βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς στην Α΄ Αθηνών.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΑΕΙ

Ανοικτή επιστολή του Συνδέσμου Καθηγητών ΑΠΘ προς τον Πρωθυπουργό

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, όπως και η υπόλοιπη κοινή γνώμη της χώρας, παρακολουθούν εμβρόντητοι την προσπάθεια του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κυρίου Μπαμπινιώτη, μεπρόσχημα την καλύτερη εφαρμογή του νόμου 4009/2011 (ενός νόμου που ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τη Βουλή των Ελλήνων, αφού προηγουμένως αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας συζήτησης για περισσότερο από ένα χρόνο), να ανατρέψει τις βασικές δομές του. Ο κ. Μπαμπινιώτης, με άρθρα και δηλώσειςτου, αλλά και με την παραίτησή του από την οργανωτική επιτροπή για την εκλογή του Συμβουλίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είχε ήδη αντιταχθεί στο νέο θεσμικό πλαίσιο. Δυστυχώς, και από τη νέα του θέση επέλεξενα καταστρατηγήσει το νόμο με πρόσχημα την αποκατάσταση της ηρεμίας και της συνεννόησης στα Πανεπιστήμια.

Η επιτροπή την οποία σύστησε πρόσφατα ο κ. Μπαμπινιώτης για να προτείνει τροποποιήσεις του νέουνόμου αποτελείται κυρίως από Πρυτάνεις που έχουν αντιταχθεί στο σύνολο και στη φιλοσοφία του νόμου,έχοντας άλλωστε προσφύγει στο ΣτΕ κατά θεμελιακών διατάξεών του. Η ανακοίνωση του Προεδρείου τηςΣυνόδου των Πρυτάνεων ότι «συγκροτήθηκε μεικτή Επιτροπή, που σύντομα θα υποβάλει προτάσεις, αναφορικά με τις δυσλειτουργίες του Νόμου 4009/2011 για ορισμένες από τις οποίες, ως γνωστόν, σύσσωμα τα ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν ήδη προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας» δεν αφήνει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό που επιχειρείται. Ούτε καν την απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής δεν περίμενε ο κ. Μπαμπινιώτης πρινανακοινώσει την πρόθεσή του να «μεταρρυθμίσει» το νόμο. Προβάλλει ως επιχείρημα για την αλλαγή τουνόμου την αδυναμία του να εφαρμοστεί μέχρι σήμερα στα περισσότερα ΑΕΙ παραβλέποντας, ωστόσο, ότι υ-πεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι ίδιοι οι Πρυτάνεις και οργανωμένες μειοψηφίες φοιτητών και καθηγητών που απορρίπτουν συνολικά το νόμο, γιατί χάνουν βασικά προνόμια που τους εξασφάλιζε το προηγούμενο καθεστώς. Δεν είναι δυνατό να καλούνται οι Πρυτάνεις που πρωτοστατούν στη μη λειτουργία του νόμου να υπο-βάλουν προτάσεις για τις «δυσλειτουργίες» του. Παραβλέπει επίσης ο κ. Μπαμπινιώτης ότι η υποτιθέμενηαδυναμία εφαρμογής του νόμου οφείλεται στη βία που ασκήθηκε και ασκείται προκειμένου να ματαιωθούνοι εκλογές για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων των Πανεπιστημίων και να εμποδιστεί ηαυθεντική έκφραση της θέλησης της πανεπιστημιακής κοινότητας. Σε κάθε περίπτωση, ενδεχόμενη τροποποί-ηση ορισμένων διατάξεων του νόμου προϋποθέτει την εφαρμογή του, ώστε να εντοπιστούν στην πράξη οιδυσλειτουργίες που θα προκύψουν από την υλοποίηση των προβλέψεων του.

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Στοιχειώδης υποχρέωση κάθε ευνομούμενης Πολιτείας είναι να εφαρμόζει τους νόμους που η ίδια θεσπίζει και, πολύ περισσότερο, τους νόμους που με διακομματική συναίνεση κι ευρύτατη πλειοψηφία ψηφίζει το Κοινοβούλιο. Διαφορετικά δίνει το μήνυμα ότι στην κοινωνία επικρατεί η ανομία, η δύναμη του ισχυρού και η συντεχνιακή λογική. Και αν αυτό το μήνυμα εκπέμπεται από τα Πανεπιστήμια, από έναν κατεξοχήν πνευματικό χώρο, τότε τα πράγματα για μια τέτοια κοινωνία είναι δυστυχώς πολύ χειρότερα. Για το λόγο αυτόν καλούμε εσάς και την κυβέρνησή σας να στηρίξετε, σε πρακτικό επίπεδο, το νέο θεσμικό πλαίσιο των ΑΕΙ, μακριάα πό τις γνωστές παλινωδίες και αμφισημίες που χαρακτηρίζουν χειρισμούς μικροπολιτικού τύπου. Ας πάψει επιτέλους η ανομία να κυριαρχεί στα ελληνικά ΑΕΙ.

Σύνδεσμος Καθηγητών ΑΠΘ (www.syndesmosauth.gr)